Egyptenaren sliepen bij voorkeur met hun hoofd op een steun. Die steun was niet bedoeld voor de nek, maar diende om de lege ruimte tussen de schouders en het hoofd te overbruggen. Hoofdsteunen maakten vaak deel uit van de inhoud van het graf, evenals andere gebruiksvoorwerpen, zoals bedden en stoelen. De dode kon deze spullen zodoende in het hiernamaals gebruiken. Aanvankelijk werden hoofdsteunen vaak van steen gemaakt, maar later werden houten exemplaren favoriet. Hierop stonden afbeeldingen van goden en godinnen van de huiselijke aard, zoals Bes en Taweret.