Dit Neo-Assyrische reliëf toont twee vrouwen, gevolgd door een Assyrische soldaat. Hoogstwaarschijnlijk is de voorstelling een deportatie scène, waarbij soldaten het transport van krijgsgevangenen en oorlogsbuit begeleiden. Haardracht en kledij van de vrouwen suggereren dat het hierbij gaat om gevangenen uit het zuiden van het Tweestromenland, wellicht Babyloniërs of Arameërs. De gezichtstrekken van de vrouwen zijn fijn en gedetailleerd weergegeven, waarbij het wat bolle karakter van vooral de persoon in het midden onmiddellijk opvalt (let op de onderkin!). Het haar is zorgvuldig in golven gemodelleerd en reikt tot de schouder, de oren zijn onbedekt. Over haar rechterschouder draagt ze een tweetal waterzakken die door een snoer met elkaar zijn verbonden. De vrouw links draagt een eenvoudige hoofdband. Beide personen zijn gekleed in een lang, tot op de voeten hangende kleed, waarover een even lange mantel met dubbele zoom gedragen wordt. De buitenzoom toont een lijnpatroon waarschijnlijk franjes voorstellend. De vrouwen zijn ongeschoeid. De linkervrouw lijkt in gesprek te zijn met de vrouw achter haar. De soldaat draagt een helm dat is getooid met een korte, maanvormige verenpluim op een metalen kam. Dit type helm komt voor het eerst voor in de late 8ste eeuw v.Chr. en werd gedragen door een speciaal onderdeel van het Assyrische leger: huurlingen. Het was in deze tijd heel gewoon om buitenlanders in te huren. Uit de bewapening blijkt dat de man dienst deed als lansdrager, het zwaarst bewapende onderdeel van het leger. De vorm van zijn schild wijst er waarschijnlijk op dat dit reliëf tijdens het bewind van koning Assurbanipal (668-626 v.Chr.) vervaardigd is.