Dit is een beeld van een schrijver. Hij noteert iets op de uitgerolde papyrus in zijn schoot. Geletterdheid stond in hoog aanzien in het oude Egypte. Het schrift was namelijk heel belangrijk voor de administratie en daarmee de continuïteit van de Egyptische samenleving. Daarom lieten ook hoge ambtsdragers zich als schrijvers afbeelden, omdat ze trots waren op hun geletterdheid. Schrijvers werkten niet alleen als klerk, maar ook als uitvoerend ambtenaar, rechter en archivaris. Een sterke beroepscode en loyaliteit aan de koning was daarom een vereiste. Naar schatting kon maar één procent van de Egyptenaren lezen en schrijven. De schrijfkunst ging over van vader op zoon en was een beroepsgeheim. De Egyptische samenleving had een sterke hiërarchische structuur. Bovenaan stond de farao en daaronder bekleedde een elite van hoge ambtenaren de hoogste posities in het landsbestuur. Alleen wie gestudeerd had en het hiërogliefenschrift beheerste, had toegang tot de hoogste ambten.