Een mastaba was het bovengrondse gedeelte van een grafmonument voor de familieleden van de farao en voor hoge ambtenaren uit het Oude Rijk (2639 - 2216 v.Chr.). Deze offerkapel is compleet bewaard gebleven en was van rechter en priester Hetepherachty. Rondom een mastaba stonden altijd kapellen, waarin voedsel werd geofferd aan de overledene. Ook wanneer dat niet gebeurde, hoefde de dode geen honger te lijden. De afbeeldingen op de wanden voorzien hem (of haar) op magische wijze van voedsel. De reliëfs zijn dus heel belangrijk voor de dode om te kunnen voortleven in het hiernamaals. Ook tonen ze de status van de grafeigenaar, die de werkzaamheden van zijn dienaren overziet. Op de voorgevel van de kapel staat Hetepherachty afgebeeld met zijn zoon Nianchptah. In de tekstkolommen aan weerszijden van de deur spreekt hij de bezoekers van zijn graf toe. De kapel bestaat uit één vertrek en op alle wanden staan voorstellingen uit het dagelijks leven: offers, landbouw, visvangst, veeteelt, etc. De reliëfs zijn prachtig gemaakt, met een grote verscheidenheid aan dieren- en natuurafbeeldingen. Tegen de achterwand staat een schijndeur waarvoor de dodenoffers moesten worden neergezet. Zo had de overledene op magische wijze toegang tot het in de kapel geofferde voedsel. De kapel was oorspronkelijk 4,75 meter lang en 1,60 meter breed, maar is in het museum iets ruimer opgesteld. De kalkstenen wanden zijn niet alleen bedekt met scènes uit het dagelijks leven van Hetepherachty, maar laten ook episoden uit het begrafenisritueel van die tijd zien. De kleuren waarmee de reliëfs waren beschilderd zijn op grote delen van de wanden nog bewaard gebleven.