In de Middeleeuwen was er een grote verscheidenheid aan munten in omloop. Omdat de hoeveelheid edelmetaal bepalend was voor de waarde van de munt, was het belangrijk deze bij ontvangst te controleren op zijn massa. Door slijtage of snoeien kon de oorspronkelijke massa verminderd zijn, waardoor weging van de munt noodzakelijk was. Muntgewichten werden los in een doosje opgeborgen en kwamen zowel in ronde, vierkante, rechthoekige als zeskantige vorm voor. Dit vierkante koperen muntgewichtje is gevonden in een mannengraf in het vroegmiddeleeuwse grafveld van Rijnsburg. Het is samen met een bronzen gesp en een bronzen riemdoorlaat aan de dode meegegeven voor in het hiernamaals. Er staat een Latijns kruis op met aan weerszijden daarvan de gewichtsaanduidingen Gamma en Alpha. Het gewicht was daarmee 1 uncia (= 1 Romeinse ons, oftewel 27,3 gram).