De zogenaamde ‘wijsheidsleren’ vormden in Egypte een oude traditie. Al vanaf het Oude Rijk bestond dit literaire genre van levenslessen en vermaningen. Deze werden in het hiëratische schrift overgeleverd op talrijke papyri en ostraka. De spreuken werden vooral gebruikt in het onderwijs. Ook zijn er wijsheidsleren in het demotisch geschreven. De meeste daarvan zijn helaas kort en slecht bewaard. Deze papyrus, in 1885 gekocht door de Nederlander Jan Hendrik Insinger, is de belangrijkste lange leer die bewaard gebleven is. Hij staat bekend als de Papyrus Insinger. Uit de papyrus blijkt hoe levend de Egyptische traditie na 3000 jaar nog was en hoezeer deze aangepast was aan de eisen van de tijd.