Vier bronzen en de godin Thufltha
Op donderdag 17 februari 1746 waren dorpelingen uit Montecchio, een dorpje in de omgeving van het Trasimeense Meer, greppels aan het graven voor de aanplant van olijfbomen. Ze vonden vier prachtige bronzen voorwerpen: een jongen met een gans, een vrouwenfiguur met vogel, een kandelaar en een schepje. Later bleken het Etruskische voorwerpen te zijn uit de 3de tot 2de eeuw v. Chr.
Wijze boer
De boeren stonden aanvankelijk in dubio. De dorpspastoor had hun namelijk aangeraden om alle Etruskische ‘heidense idolen’ aan hem te geven in ruil voor een aflaat. Vervolgens gebruikte de priester het brons van de oudheden om er kerkklokken van te gieten. De boer die de vier stukken had gevonden, zag het belang van de vondst in, negeerde de wensen van de pastoor en verkocht de voorwerpen voor een aanzienlijke som aan Graaf Galeotto Corazzi in Cortona. Het Rijksmuseum van Oudheden kocht in 1826 de hele collectie van de graaf, inclusief een aantal documenten waarin de geschiedenis van de voorwerpen beschreven staat. Daardoor is de vondst van 1746 goed te reconstrueren.
Jongen met gans
De jongen met de gans is massief gegoten, in zes stukken die later aan elkaar zijn gesoldeerd. De details zijn heel precies uitgewerkt, vooral het gekrulde haar op zijn hoofd. Om zijn hals draagt hij een typisch Etruskisch attribuut, de bulla, een amulet dat gevuld werd met beschermende kruiden. Om zijn linkerarm zit een armband met drie hangers. De jonge gans zit losjes op zijn linkerhand. Op het rechterbeen is een inscriptie aangebracht met (in vrije vertaling) de tekst: ‘Door Velia Fanacnel voor Thufltha werd {dit} van harte gegeven voor haar zoon, uit het district (?) Tlenassis.’ Het beeld is dus gewijd aan de godin Thufltha door moeder Velia voor het welzijn van haar zoontje. Het beeld is te dateren in de 2de eeuw v. Chr.
Vrouw met vogel
Het tweede bijzondere stuk is het beeldje van de jonge vrouw met vogel. Zij draagt een diadeem en haar kapsel heeft een opvallend grote lok. Het gezicht heeft een wat droeve uitdrukking. Haar welgevormde lichaam wordt geaccentueerd door de plooival van het dunne gewaad met korte mouwen. Ze draagt een gedraaid halssieraad en om haar rechterpols een armband. In haar rechterhand houdt zij de vogel, mogelijk een duif. De datering is 250-225 v. Chr. Op de kandelaar staat een tweede inscriptie, die in vertaling luidt: ‘Avle, zoon van Vel, gaf dit van harte aan Thufltha.’ Aangenomen wordt dat het heiligdom voor de godin Thufltha niet ver van de vindplaats in Montecchio aan het Trasimeense Meer zal hebben gestaan.
