Een fragment van een menselijke schedel uit de collectie van het Rijksmuseum van Oudheden en een versierd bot van een bizon blijken uiterst zeldzame vondsten uit het einde van de laatste IJstijd. Ze zijn 13.000 jaar oud en zijn daarmee de vroegste moderne mens van Nederland en de oudste kunst afkomstig uit de Noordzee. Dat concluderen Nederlandse archeologen na bestudering van beide vondsten die zijn opgediept van de bodem van de Noordzee. Die was in de IJstijd een laagvlakte in plaats van een zee. De ontdekking levert belangrijke aanwijzingen op over de kolonisatie en bewoning van dit uitgestrekte verdronken landschap en de vroege culturele uitingen van de laatste jagers van de IJstijd.

Unieke ijstijd-ontdekkingen uit prehistorisch Noordzeelandschap

De ‘oudste mens van Nederland’ is een fragment van een linker wandbeen van een schedel van zon 13.000 jaar oud. Het is de oudste vondst van een moderne mens uit de Noordzee. In 2013 is het door een vissersboot opgediept voor de Nederlandse kust, ten zuiden van de Eurogeul. Uit fysisch-antropologisch onderzoek blijkt dat het gaat om een volwassen persoon, die in zijn of haar jeugd mogelijk last had van een aandoening als bloedarmoede. Dat mensen in de IJstijd veelal jagers waren, wordt bevestigd door onderzoek van de chemische samenstelling van het bot. Die toont aan dat vlees een belangrijk onderdeel van het dieet vormde. Het stuk schedel werd in 2013 door North Sea Fossils geschonken aan het Rijksmuseum van Oudheden.

Bizonbot met zigzag-versiering

Het versierde bizonbot blijkt iets ouder dan het schedelfragment: 13.500 jaar. In 2005 werd het opgevist uit de Noordzee, ten zuiden van de Bruine Bank. Via een privéverzameling kwam het in bruikleen van het Rijksmuseum van Oudheden. Het gaat om een stuk van een middenvoetsbeen met een opvallende geometrische zigzag-versiering, in een vijftal vlakken. Dit is het vroegst bewaarde en gedateerde voorbeeld van kunst dat uit onze streken bekend is. De functie is niet te achterhalen: mogelijk was het een handvat van een werktuig, of een ritueel voorwerp. Er zijn drie vondsten met vergelijkbare versiering bekend. Die zijn op grote afstand van elkaar gevonden, in Wales, Frankrijk en Polen.

Onderzoek

Het onderzoek van beide vondsten is verricht door een team archeologen van het Rijksmuseum van Oudheden, de Faculteit Archeologie van de Universiteit Leiden, de Werkgroep Steentijd Noordzee, Stichting Stone e.a. De C-14 dateringen zijn verricht door de Universiteit Groningen. Het onderzoek is gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Antiquity.